Kararlarının arkasında durmak gerçekten o kararı vermekten daha zor. Geri dönüşü yok genelde yapılanların. Şimdi düşünüyorum ve asla bilemiyeceğim eğer bu şekilde davranmasam daha mı iyi olurdu yoksa çok daha beter bir durumda mı olurdum.
Devamlı destekleyecek fikirler bulmaya çalışmaktan yoruldum kendimi. Sıkkınım  gene. Baş ağrılarım arttı. Çok sağlıksız hissediyorum kendimi. Acaba bedenen tükenmişliğim mi tetikliyor ruhi sarsıntımı yoksa tersi mi, onu da bilemem çünkü tatil falan yapamam hele bu ara imkansız.
Bir süre tam boşvermişlikle deneme kararı aldım. Biraz daha rahat çalışmaya zorluyorum kendimi. Obsesif olmaya gerek yok.
Çünkü benin meslekte her ne kadar obsesyon seni tüketse de hastanı kurtarır. Bendeki ancak biraz sağlıksız özel bir form haline dönüşüveriyor. OBSESİF KONVÜLSYON:). Bak tam uydu bu bana tanım olarak. Kompülsif tepkiler yerine konvulzif tepkilerle giden özel bir klinik!