Bazen verdiğiniz emek, yaptığınız şeyler gösterdiğiniz çaba bir işe yaramıyor. Sizce yarasa da yahut öyle düşünmek iyi gelse de gerçekler kötü çarpıyor insanın suratına.
Yakın zamanda önemli bir sınavım var. Benim geleceğimde resmen bir dönüm noktası. Kimse belli etmese de biliyorum ki herkes kazanmamı bekliyor. Elimden geleni yapıyorum. Nefret ederim bahardan bir yorgunluk gelir başım ağrır vs vs. Bu sınav da malesef bahar aylarına geldi ama elden ne gelir ki. Neyse neden üzüldüm...
Babamla konuştuk dün. Oradan buradan derken oğlum o sınavı sana yedirmezler, siyaseten yenilirsin o yüzden çok umutlanıp sonra üzülme dedi. Ben de farkındayım bazı şeylerin ama ne bileyim kişi konduramıyor, yok yok olmaz öyle şey hakkım bu benim tiyatrosunun başrolunü veremiyor kimseye
Bakalım neler olacak, az kaldı şurada 2 hafta falan var. Gene kafam duman, ders var ya çalışılması gereken nerede gereksiz kuruntu var beynim didiklemeye başladı. Tamam sorunlu bir yapım var ama artık bunalmaya başladım. Geçer bunların hepsi düşüncesi neredeyse hayal oldu bana. Geçmiyor işte rahatlayamıyorum atamıyorum kafamdan. Çabalarım başta evet sen doğrusunu yaptınken gerizekalı sen ne ettin haline gelmeye başladı.
Kısacası üzgün, kırgın, pişman en önemlisi de bu aralar zayıfım. Bahar ya...
